Ağla Gözlerim Birazda Bana Ağla

Ey başka acılara ağlayan hüzün dolu gözlerim
Biraz benim acılarıma, kederime
Biraz bitmeyen şu dertlerime
Hüzünlerime
Biraz saflığıma
Birazda acı dolu hayat hikâyeme
Biraz tükenişliğime, biraz da benim şu çileme ağla

Ağla gözlerim ağla, bitmeyen kötü kaderim için
Ağla gülleri solan, dala ağlayan
Ah-u zar eden mutsuz
Bülbül
Zalim avcılarca
Kuzusu vurulan
Ceylan gibi
Yavrusunu yitiren
Yavrusuna ağıt yakan
Yüreği yanan
Annenin gözyaşı gibi
Gözyaşı ol, yanaklarımdan süzül hep bağrıma doğru

Gamzelerim kan deryası, ah gözlerim kan çanağı
Şimdi ağlıyorum kendime, kaybettiklerime
Ağlayan gözlerim çağlıyor, Aras gibi
Eğer siz ahvalimi soruyorsanız
Benden
Yarınlara uzanan
Yollarım çoktan kapandı
Yüreğimde kanayan koca bir yara var
Yakılan, yıkılan ülkem, talan edilen umutlarım gibi

Ağla gözlerim şimdi ağla, günlerce-aylarca bana
Ağıtlarımın eşliğinde, sessiz çığlıklarımla
Yine boğuluyorum kederimde
Dipsiz karanlıkta seninle
Senden
Sağanak yağan kanda
Eften-püften sebeplerle yıkılıyorum
Diyarbakır Sur İçi’nde, Cizre’de ki evleri gibi
Yapılan her zulme, bir de bitmeyen acılara aşinayım

Ağla güzlerim ağla, biraz bana biraz feryat-figanıma
Yüreğimi delik deşik edip kalbura çeviren
Kurtla yiyip kuzuyla ağlayan
Namus, onur, ahlak
Bilmeyen
Ağalık, beylik, şeyhlik
Sömürü düzeninde
Benim
Kahpe felekten çektiklerime
Beni yakan şu ateşe, köze sürükleyen sefaletime ağla

17.02.2017
İstanbul