Agla Gözlerim..... Şiiri - Abdullah Göçmen

en büyük varlıgımsın sen benim,
iyiyi kötüyü, güzelle çirkini,seninle gördüm.
dagdaki çiçekleri,güzelim renkleri,
gördüm seninle kelebeklerdeki benekleri.

hep seninle yarınlara umutla bakdım,
iyiyi gördüm kötüyü pas geçdim.
ben sana hiç bir zaman ihanet etmedim,
güzele,güzellikle bakdım her zaman.

yakışmıyor şimdi sana aglamak,
dökülen yaşlara,ben miyim sebep söyle?
söyle,söylede bileyim suçumu,
kıyamam senden akan yaşlara.

benim elimdemi sanıyorsun aglamak,
öyle zor öyle çetinki yaşamak.
birikmiş dertlerim olmuş yıgınak,
agla gözlerim agla sel olup boşalacak.

akan gözyaşlarım kalbime iniyor,
sanmaki gönül rahatlıyor,dertler bitiyor.
ateşin üzerine benzin döker gibi yanıyor,
agla gözlerim agla kalbim kanıyor.

yoruldum! yoruldum artık koşmakdan,
yetişemedim dertlerin ızdırapların peşinden.
tamam pes etdim bırak peşimi,
utanma gözlerim agla aglaya bilirsen.

Göçmenim isyan etme ne olur,
göçüp gidecegiz birgün yalan dünyadan.
ne anadan olduk ne babadan,
nede yardan, agla gözlerim son kez ne olur........

Abdullah Göçmen