Ağla Şiiri - Gültekin Mustafa

zeynep'e...

bir göz ifrazatı zannedilir genelde
ağlamak
oysa bilmezler ki onun geldiği yer
ta ciğerin ortasıdır
ağlamak,
hem de yavaş yavaş ağlamak
hem bir öze dönüş,
hem de özünden
kurtulmaktır

sen yürürken sokakta
takatsiz gözlerine
yolun şaşırmış
bir meltem değer de sebepsiz yere
ağladın zannederler
çevirme kafanı
çevirme dik tut
keşke bilseler ki
ağlasan da suç değil
bilseler ki
serseri bir esintiye dahi ağlamak
bir dağ manzarasına memleketinin
veya terk edişine ovayı mesaisini bitirmiş
yarına çıkması bilinmez güneşin
aslında sanıldığı kadar güç değil

ağla, ağla ki kurtulalım
ağla ki affolalım
ağla ki bitsin bu hengame
bu önce alışveriş
sonra fiş ilişkiler
ağla ki sevinelim doğduğumuza
ve doğacak çocuklarımıza

hadi ağla şiir bitsin
son sahnede güzel yüzünden
sıcak akan ıslak tuzlu ırmaklara
elim değsin….
yüzüm değsin….