Ağız Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Bilincin altın damlaları
toplansa karanlık bir kuyuda;
salsam kovayı, çıksa renk renk,
çeşit çeşit cümbüş varlıkları;
kahreden bir dansın esrimiş ağızları,
hep birden konuşmaya başlasa.
Değişimin izlenmesi güç sıkıntıları
dağılsa, bu yeni ağızlardan çıkan
ezgilerle dönse başımız; toplar
duyularımızı kavranması güç engelleri
aşarız. Deniz deniz boşalır, ırmak ırmak
çağlarız. Ses ses yükselir algılarımız,
tuhaf bir genişlikte daracık evler kurarız.
İnsan soyunun hep birlikte barındığı.

Ve tek bir ağız.

18/12/2004