Başı sonu belli olmayan
Tabutu mezara indirirken halatların soğuk ve ölü gıcırdayışı gibi
Kalabalığını yalnızlığına yüklenmişlerin soğuk bezgin bitkin yıkık ve siyah matemi dünyayı terkettikçe
Ağrılı sızılı sancılara susmuş sessizliğin içi dışı bulanık boğunuk
Gövdesine rüzgarın kırbacı değdikçe çırpınıp titreyen kuru otlardan öteye
Bellim belirsiz boş bir sonsuzlukmuş
Matemini törensiz uzaklara taşıyan
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta