Başı sonu belli olmayan
Tabutu mezara indirirken halatların soğuk ve ölü gıcırdayışı gibi
Kalabalığını yalnızlığına yüklenmişlerin soğuk bezgin bitkin yıkık ve siyah matemi dünyayı terkettikçe
Ağrılı sızılı sancılara susmuş sessizliğin içi dışı bulanık boğunuk
Gövdesine rüzgarın kırbacı değdikçe çırpınıp titreyen kuru otlardan öteye
Bellim belirsiz boş bir sonsuzlukmuş
Matemini törensiz uzaklara taşıyan
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta