gürleyince gök
papatyalar allanıyor
kor düşüyor yüreğine
çakıl taşları yakıyor ellerinizi
fidanlar dikiliyor
fidanlar veriliyor
ağıtlar dönüyor
toprağa
biri düşüp
bini üşüyor
kara hüzünler
sarıyor yüreğimi
güneş son kez öperken
gözbebeğinden
gül kokusu
sarıyor çevreyi
nemli gözler
isyanda yürekler
acılara tutunuyor halk
binler dönüyor toprağa
030209 denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 3.2.2009 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)