Ağıt Şiiri - Mahmut Kasapoğlu

Bir mezar taşı gibi yüreğimde yatan,
Sevgiye susamış, kırık umutlarımın figanı,
Savrulurken rüzgarla geçmişin izleri,
Yokluğunun acısıyla yandığım bu anı.

Gece karanlığında yitik bir ışık gibi,
Bekliyorum seni, gelmeni umutla,
Ama gelmiyorsun, bu yürek hüsranla dolu,
Hasretin pençesinde tükeniyor ömrüm.

Gelip geçen yıllar, hüzünlü hatıralar,
Birer birer düşerken yüreğimin katına,
Sensizlik çöker üstüme, savrulurum,
Bir ağıt daha düşer dilimden bu gece.

Sonsuzluğa uzanan bu serbest ağıt,
Yarım kalan hikayeleri anlatır,
Dile gelmez acılar, gözyaşları içinde,
Bir haykırıştır belki de, yarım kalan dualar.

Ama yine de umutsuzca beklerim,
Gelmeni, dönmeni, yanımda olmanı,
Belki bir gün, bu ağıt sona erecek,
Yeniden aşkla dolacak yüreğim, sevgilim.