Ağıt Şiiri - Nimet Öner

Ağıt

Göğsümde Uyuyan Veda
Senden geriye kalan en sessiz şiir olsun diye kalpten geceye dokunan bir ağıt.

Göğsümde uyuyan veda,
Suskun bir kuş gibi
Gecenin en soluk yerinde çırpınır.
Sesin yok belki
Yine de adını her sustuğumda çağırıyor yüreğim.

Gözlerinin kıyısında
Unutulmuş bir ben kaldım
Ne tam giden,
Ne de bekleyen
Bir yarı rüya, bir eksik dua gibi.

Ben sesini düşürdüğün her yere varım
Bir gölge gibi,
Bir yankı gibi
Yokluğunun tam ortasında yürürüm.

Yanağıma değen rüzgar
Bazen ellerin olur,
Biliyorum ki,
Rüzgar da senden kalma,
Tıpkı bu şiir gibi.
Senden geriye kalan en sessiz şiir
Ben ağıt diyorum adına sen ahı kat tadına

Azra Nimet Öner