Deruni bir sessizliğin çığlığı düğümleniyor boğazıma.
Sana sonu kırık cümleler biriktiriyorum avuçlarımda.
Gözyaşlarımdan kaleler yapıyorum
Kimsesiz çocuklar misali...
Kim bilir kaç kez gömdüm gözlerine cesedimi.
Kim bilir kaç kez boğdum Kızıldenizde kendimi.
Oysa ki mucizeler büyütecektim bize,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
güzel...
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta