Deruni bir sessizliğin çığlığı düğümleniyor boğazıma.
Sana sonu kırık cümleler biriktiriyorum avuçlarımda.
Gözyaşlarımdan kaleler yapıyorum
Kimsesiz çocuklar misali...
Kim bilir kaç kez gömdüm gözlerine cesedimi.
Kim bilir kaç kez boğdum Kızıldenizde kendimi.
Oysa ki mucizeler büyütecektim bize,




güzel...
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta