Ağırdır sevda Şiiri - Ahmet Coşkun

Ağırdır sevda

Esrik bir kış ayazında
Vurmuşum kendimi sarp kayalara
Kardelen patlıyor anıl şafağımda
Kurdun kuşun kuytusunda gece
Yıldız dökülüyor üstüme

Buzum parlıyor güneşe
Vur kendini diyardan diyara
Ayaksız

Hele iki laf et sevda üstüne
Nar dolsun incir boşalsın güne
İn karınca labirentlerine
Dil dokusun
Toprağı

Gül dal’ındayım
Boynumda sevda ipi
Cellat kimin umrunda