Ağırbaşlı Keder Şiiri - Nasıf Acar

Şimdi
Sen orada yatıyorsun
Yapayalnız
Bodrum’da ,
Tepecik Karaova da
Hediye ve Şirin dışında
Kimin kimsen yok
Neydi acelen Ali’m
Pandemi bitsin
Görüşelim derken
Umutlarımızdaki
“m” nin bacağı koptu
Unut oldu umutlar
Umutlarımıza kırağı düştü
Ayaz vurdu
“Görüşme “
Sanki yukarıdan
ilahi bir emir geldi
görüşememek gibi
Seni son bir kez görememek
Pandemi korkusuyla
Görüşmeyi
Kucaklaşmayı
Ertelemek
Ve seninle
Artık bir daha
Görüşememek
Sesini duyamamak
Yüzünü görememek
Düşüncesi
İçimi acıtıyor
Ve geriye sadece
Gerçekleri kabullenen
Ağırbaşlı bir kedere tutunmuş
Yarım aklımla kalakalmak
Boşlukta
Asılı kalmak gibi birşey