İki kişiyi iyi bilirdim,
Biri arkadaşım bildiğim,
Ötekini arkadaşıma kurban verdiğim.
Biri dostluğuyla hançerleyip yüreğimi
Tanıdığım bir yabancı oldu şimdi,
Öbürü umutlarının kulesinin altında ezdi beni
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
derin yara...onarılması da bir o kadar zor... yama yapılsa bir yerden yine patlayacak... ilaç sürsen sızlatacak...
ruha sakinlik gerek...her şeyi olduğu gibi kabullenip...yeni bir merhaba için..
Kandırılmışlıklar dünyasının sahte yüzleri...Kabuklu suratlarını soydukça altında görmek istemediğimiz yozlaşmışlık taneleri...Umarım gözleriniz hep doğru yüzlerde buluşur...Şiiriniz çok güzeldi..Tebrikler...Saygılarımla...
umarım sadece şiirdir...yaşanmışlık olmaması dileklerimle..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta