Merhamet anılmıyor,
Sevgiler unutulmuş.
İnsanlar utanmıyor;
İffet, namus yok olmuş.
Vicdan raflarda kalmış;
İnmiyor masalara…
Masalar günah dolu;
Kin dolu, nefret dolu.
Rab'bi anan kalmamış;
Gökten taşlar yağıyor.
Kullar iyice azmış,
İnsanlarım ağlıyor.
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 15.4.2012 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!