Ağır Sevda Şiiri - Aziz Kerem Tuna

Bir deli rüzgar şimdi bendeki,
Hırçınlığım anılarıma.
Hala gölgeme yansıyorlar,
Birkaç derin yara gibi,
Her dokunduğumda için için içime kanayan.
Ağır bir ‘yaşanamamış’ sevda duruyor ayakta,
Hala.
Gereksiz özlemlere dalıyor gözlerim,
Keşkeler yansıyor gözlerimden odamın duvarlarına.
Bir şehir duruyor karşımda,
Yedi tepesi sevilene adanmış.
Odamın penceresinden yıldızlar öyle güzel parlıyor ki
Alkol kokan küllüklerde.
Hiç sebepsiz bahar kokusu sızıyor bazen penceremden,
Hırçın bir ırmak kıvrıla kıvrıla akıyor,
Ağaçlar gölgesini bana sunuyor.
O eşsiz,o sonsuz,o imkansız
Ve sevdasız yalnızlıkta,
Uzanıyorum çimlerin üzerine.
O gecelerde çimler benim yatağım,
Bazen göz kamaştırıcı beyazlıkta kar,
Bazen kızıl,kuru toprak, masmavi deniz..
Özledim kendi yatağımda uyumayı.
Melodiler alıp götürüyorlar beni uzaktaki yıldızlara,
Hayatıma dönemiyorum.
Hırçınlaşıyorum, kendime yabancılaşıyorum.
Ağır bir ‘yaşanmamış’ sevda duruyor ayakta,
Hala.
Ve hala,
O sessiz gecelerde,
Yağmurlar yağıyor odama.