Ağır Bir 'Sen' Kaybı Şiiri - Oğuz Düzgün

Bulamadım hayallerimi
Ve senli hatıralarımı geceler boyu
Üzülmelerimi mesela
Her gittiğinde uzak diyarlarına
Turnalar gibi kanat kanat..
Her süzüldüğünde bilinmezliğine..
Özleyişimi seni bir tiryaki gibi..
Hatırlayamadım eskisi gibi
Kaçışını bakışlarımdan..

Korkularım yok eskisi gibi
Gözyaşlarımda parıldayan endişelerim
Hani seninle dolaştığımız kırlardan
Topladığımız sarı çiçekleri
Koklardım ya saçlarının arasından
Hani ağlardım ya bir gün gidersin diye
Gözlerinde birikirdi gözyaşlarım
Hatırlayamıyorum eskisi gibi
Uykusuz gecelerimin sabahında
Güneş ararken gözlerim..
Beni her defasında yalnız bırakıp
Karanlığına batışını..

Senli düşlerimi eskittim ben biliyorum
Yatağımda yüreğinin izi duruyor sımsıcak
Bu gecenin sabahı çekmecemde
Bakışlarınsa koridorda dolanıyor..
Zor geliyor ulaşmak
Senli anıların feryatlarına…
İmkansız bir fırtınaydı bu diyorum
Pek çok umudu devirerek yüreğimden
Esip gitti yokluğuna..

Bu gece de sabaha yenik düşecek biliyorsun..
O halde çek git ayrılıklarına
Ben sensiz var olabilirim ancak,
Ben sensiz büyütebilirim aydınlığımı
Şiirlerim yaralanıyor bakışlarından
Boyuna bir kan kaybı
Kaçışlarına rağmen sevmek seni..
Parça tesirli bir bomba gibi
Patlıyor yüreğimde
Senli mısraların
Bubi tuzaklı harfleri…

Senli düşlerimi eskittim ben biliyorum
Yatağımda yüreğinin izi duruyor sımsıcak
Bu gecenin sabahı çekmecemde
Bakışlarınsa koridorda dolanıyor..
Bense yüreğinden ağır yaralı bir şair..
Ağır bir „Sen“ kaybından şuurum kapanmış sevmelere
Birazdan şiirim ölecek, bağırıyorum:

„Aşk pozitif“ taze bir şiir arıyorum…