Ağanın Kızı Şiiri - Hasan Arpaci

Sokakta gene,
Ağanın kızı.
Hiç çaktırmadan,
Süzüyor bizi.

Baygın baygın bakarak,
Sular gibi akarak,
Kaprisini çakarak,
İzliyor beni.

Selam versen bir türlü,
Vermesen bin bir türlü,
Tarla da yaban gülü,
Gözlüyor beni.

Yandan çarklı yanaştım,
Çevresin de dolaştım,
Selam verip kaynaştım,
Takmıyor beni.

İnce uzun boylusun,
Asaletli soylusun,
Kale misin sur musun,
Görmüyor beni.

Çeşme’de gördüm canı,
Adını sordum hani,
Bir fırça çekti yani,
İstemiyor beni.

Mevsim bitti giderken,
Bir çocuk geldi birden,
Mektup varmış huriden,
Bekliyor beni.

Yanayım mı donayım mı,
Aşık oldum sanayım mı,
Heveslenip kanayım mı,
Duymuyor beni.

Sen sarayın hurisi,
Bense köyün garibi,
Yoktur elbet ayıbı,
Bilmiyor beni.

Bir selam atıp gittim,
Maziyi yakıp gittim,
Ruhumu satıp gittim,
Tutmuyor beni.

Hasan Arpacı,1972,Polatlı