Ağam Şiiri - Mustafa Karakaya 2

AĞAM
Sen gidince köyden kadının biri
Beylere haykırıp esiyor ağam
Kalemi elinde kılıçtan iri
Lafları hızımı kesiyor ağam

Gözleri fal taşı suratı ablak
Mazluma suskuna indirir şaplak
Başında yazması baldırı çıplak
Kanayan yaramı deşiyor ağam

Sanırım yaveri görmüş kıyagı
Siyaset üslubu dokur bayağı
Sırtını dönünce arka ayağı
Taşları kayayı eşiyor ağam

Bilmemki kimlere hırlayıp durur
Meydana çıkmaya varmıdır gurur
Edebi kaybetmiş aramaz onur
Cami duvarına işiyor ağam

Kadına saygımız var idi bizim
Neyine siyaset yaptığın çizim
Sen gibi niceye bükülmez dizim
Kızanlar peşinde şişiyor ağam

Evinden çocuktan haberi yoktur
Fakiri bilmiyor karnıda toktur
Tellallık etmeye vaktide çoktur
Goynunda kocası üşüyor ağam

Bunlar köyde kentte huzur koymadı
Kırık kalem sustu söze doymadı
Nefsine yenildi hala caymadı
Akıllara nifah döşüyor ağam
Mustafa Karakaya