Ağaçlarıma Şiiri - Ahmet Tufan Şentürk

Öyle ölümcül bakmayın bana ne olur?
Sizi böyle görüp kahroldum zaten...
Kırmışlar dallarınızı,
Kurumuş yemyeşil yapraklarınız...

Sizi ekmek paramla satın almıştım.
Dikmiştim ne ümitlerle,
Su diye delmiştim toprağı, taşı,
Siz boy attıkça artardı gücüm.
Ben de toprağa can attım, siz kök saldınız;
Zerdalim, vişnem, şekerparem, üzüm çıbığım...

Bu toprak benim olsaydı,
Yorulmaz, işler, sulardım.
Çiçek açardınız yine rengârenk,
Gölgenizde rahatlardı yüreğim,
Meyveler toplardım dallarınızdan.
Beraber iken güçlüydük.
Bizi ayırdılar birbirimizden;
Zerdalim, vişnem, şekerparem, üzüm çıbığım...

Bu toprak benim olsaydı,
Yıkılmazdı gecekondum.
Kırılmazdı dallarınız,
Acı duymazdı yüreğim...
Öyle ölümcül bakmayın bana ne olur?
Zerdalim, vişnem, şekerparem, üzüm çıbığım.