Ağaçlarda insan gibi yaşlanınca eğilir,
Köklerden evlat doğar, filizler verir.
Kah gölgedir kah çatı, rızk-ı suyu iletir.
İster “ana”, ister ”baba” kardeş deyiver.
Gövdesi siper olur, yaprakları örtüdür.
Onu sarar sarmalar, evlat bilir büyütür.
Sonra yaşlanır ve kurur, insan gibi ölür.
İster “ana”, ister baba” kardeş deyiver.
Kuru dallara hayat veren, rızık veren kim?
Ya yaratan, ya öldüren ormana kim hakim?
Güneş ve gece veren, kim sahibi gün-ü din.
İster “Halik”, İster “Malik” rabbim deyiver.
Her canlıyı eşli eşsiz yaratmış Allah
Hepsinin görevi var, çalışırlar maşallah.
Görevini de, yapanlardan olsak inşallah.
Hem çiçekler, hem meyveler veriver.
2021
Kayıt Tarihi : 13.6.2021 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!