AĞAÇ OLDULAR
YANMAYI VE KESİLMEYİ ÖĞRENDİLER...
.
Mevsim normallerine dahil diye adlandırabileceğimiz rüzgarlar ülkenin; kuzey batı-batı-güneybatı ve güney yönlerinden bütün şiddetiyle esmeye başladı...
Hangi yönden eserse essin bu rüzgarların hepsinin ortak adı: “orman yangını”...
Yüreğimizde kozalaklar patlatarak izliyoruz, acıyla ve öfkeyle izliyoruz yeşil üstüne kırmızı bir ölüm gibi çöken bu yangınları.
Acımız; ülkemizin toprağında kalmış bir avuç cennet parçası güzelliğin, kül yığını, kapkara bir cehenneme dönüşüyor olmasından...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta