Ağacın Gölgesinde Şiiri - Meziyet Ak

Yaslansam bir ağacın yemyeşil gölgesine,
Düşünsem geçmişteki ses veren anıları.
Meltemin esintisi huzur versin gönlüne,
Bir kuşun kanadında yok etsen acıları.

Kederler neşe olup kalplere sevgi salsın,
Ruhumuza yaşamın güzelliği serilsin.
Doğanın renk cümbüşü içimize yansısın,
Gönüller umutlansın mutluluk gülümsesin.

Uslansın hırçın rüzgâr hafif melôdi sesin,
Yorulan düşlerimi zorlayarak yormasın.
Her yeni gün ışığı sevdalarla renklensin,
Kaderin zincirinden dostluk sevgi kurtarsın.

Hayâl gerçeğe döndü açınca gözlerimi,
Ne kadar huzurluydum anlıyormusun beni.
O ağaç gölgesinde yaşarken geçmişimi,
Sessizlikte göz göze dinliyordum sesini.

Gerçek çıkıp gelince işte döndük bu güne,
Mutluluk güzel bir şey rüyada olsa bile,
Dinmedi hırçın rüzgâr esiyor işte yine,
Düşlerim sürüklendi karıştı gitti yele.