Sarılıp ağlamak istedim gölgene
Götürmüşler onu bile
Sararmadan solmadan
Danışmadan sormadan
Acımadan habersiz
Yeşil yeşil ağacı
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Sadeliği ve güncelliği ile ağaç sevgisini, ağacın yeşilin olmazsa olmazlığını vurgulayan bu güzel şiirinizden dolayı kutluyor, gönülden tebrik ediyorum sevgilerimle...
Şiiri 'çok iyi biliyorum...' Zaten yazmışım 'aşina Bursa'm' diye, çevreyi de biliyorum az, çok... Ama neden grup paylaşımından alınmış yorumum, izlenimlerim anlamadım... Silindi de ondan mı acaba?
Her neyse... Antolojideyiz ya, mümkündür aksamalar, silinmeler... Hiç değilse böylesine 'yaşamın köklerinden', hayatın ta içinden okunası, ders alınası güzel şiirleri seçip, okurlarına sunsunlar... İmlası bozuk, Türkçesi bozuk, niyeti bozuk şiirleri 'günün şiiri' diye dayamasınlar önümüze!
Şair odur ki, 'kanadı kırık kuştan', dalı, budağı koparılan çiçekten, ağlayan bir çocuktan, gölgesine sığınır, yapraklarıyla fısıldaşırken odun niyetine kesilen ağaçtan etkilenir, sarılır kalemine...
Şair 'insandır' her şeyden önce... Daha bir duyarlıdır, daha bir ince... Kimselerin göremediğini görür, görülenlerin perdesini kaldırır gerisindekini de görür... Gözü bazen yaşlıdır, bazen 'kara...' Gülümseyen menekşeyle güler, 'yapraklarından ağlayan çınarla' ağlar...
Çok güzeldi... Hikayesiyle, o güzelim duru Türkçesiyle, gönlümüzde bıraktığı ince bir sızıyla 'şiirdi' İnci Hanım...
İçtenlikle kutluyor, başarılarınızın devamını diliyorum...
Sarılıp ağlamak istedim gölgene
Götürmüşler onu bile
Bu dize şiirin duygu temasını yüklenmiş,her şeyi anlatıyor,keşke sarılıp ağlamak isterdim yerine ,sığınıp ağlamak isterdim yazılsaydı bence daha hoş olurdu gibime geliyor.Gölgeye sarılmaktan ziyade sığınmak daha bi anlamlı geldi de.
Günün şiirine tebriklerimle
Geceye düşen bu güzel şevkatli tertemiz ana yüreğini evlat yerine koyup feryat figan haykıran inci hocamızı kutluyorum saygılarımla
Sn,İnci Hanım,
Doğa sevgisi kaleminize,
Yüreğinize,
Tebrikler!...
Tam-Puan,
Ağaç kesilmiş dendiğinde İçimden bir şeyler yok oluyor,
Sevgiyle kalın.
ağaç Allah ın bayrağı dikelim her yere fidanı tebrikler tam puan
çok güzel çevremizdeki her şeyin bir değeri bir anlamı var. gidenin yeri dolmuyor. duyarlı kaleminize sağlık.
güzel şiirinizi kutlarım hocam Söyleyin ne yapalım?
Size kıyan elleri
Esiyor bak yerinde
Ağaçların yelleri
Çölden doğru çalıyor
Dikkat! .... Alarm zilleri
Yakar kumlar bizleri
Geçmez yanık izleri
tebrikler şair
GÜNÜMÜZ SÖĞÜTSÜZ, ÇOCUKLUĞUMUZ YETİM VE ÖKSÜZ…
Çok sade, çok yalın, hatta çocuksu duygularla çocuklara ve bütün insanlığa hitap edercesine içtenlikle yazılmış bir şiir.
Ben de beğenerek okudum.
Beni de aldı götürdü, çocukluk ve ilk gençlik yıllarıma.
Bizim oyunlarımızın, sevdalarımızın, sırlarımızın ve hatta ilk evimizin ana kucağı gibi bizi sarıp sarmalayanı her ne kadar bir çınar değilse de, köyümüzle aynı yaşlarda olduğunu tahmin ettiğim ulu bir SÖĞÜT ağacı idi.
Çok şeylerimizi paylaşmıştık; bir yıldırım düşmesi sonucu yarılmış, yakılmış ve bir odaya dönüşmüş koca bir yürek gibi yanık gövdesinin içinde.
Başköşeye serilmiş bir kilim gibi dallarının kol kanat olduğu o kocaman gövdesinin düz sahanlığında çok yarenlikler, dostluklar, arkadaşlıklar ve hatta aile olmanın ilk adımları sayılacak evcilikler oynadık, güven veren büyüklüğü ve heybetli gövdesinin üstünde.
Ve bir gün...
Ve hiç aklımdan çıkmayacak, beni dehşete düşürecek bir gün, şoke olmuş bir halde, bütün duygularım paramparça oldu. Hayallerimin her biri koca koca tekerlekler gibi dilimlendi, yuvarlandı geçmişe ve sonra yok oldu. Tarumar duygularım, parça parça yerlerde...
Gövdesini on çocuk kucaklamasıyla saramadığımız o koca söğüt ağacımız, bizlerin her şeyiydi. Bizim çocuk yuvamız, kreşimiz, oyun sahamız, sohbet odamız, evcilik evimiz olan bu koca söğüt sanki deprem yemiş, uzaylıların acımasız ışıklı kılıçlarıyla yuvarlak yuvarlak dilimlenmiş, devlere sofra olacak hale getirilmişti.
Dakikalarca, o koca halkaların orta yerinde, can veren özünde ben de kurumaya terk edildim. Adım atamaz oldum. Dilim tutuldu, konuşamaz oldum.
Kelimenin gerçek anlamıyla aklım, ruhum tam bir dumur olmuştu.
Perişan, ağlayan ruhumla çöktüm dizlerimin üzerine.
Ellerimi sürdükçe o koca tekerleklere, yuvarlandı duygularım hemen yanıbaşımızdaki gölün derinliklerine.
Güneş tepemde kızıl kor.
Hani nerede bizi yazın kavuran sıcağından koruyan söğüdümüz?..
Tek parçaydım, fakat felçtim.
Ne kadar sonra kalktığımı ve gözlerimden yaşlar süzülerek oradan nasıl uzaklaştığımı hatırlamıyorum bile.
Bu yüzden çocukluğum hâlâ yetim ve öksüzdür.
Takdir ve tebriklerimle.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla kalın.
14.11.2011
Hikmet ÇİFTÇİ
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Bu şiir ile ilgili 60 tane yorum bulunmakta