sallanır meczup gibi
dallar, ağaçlarında.
bir aşk tadında
sunar matemini usulca
Hakka
sararıp ölen yapraklarının hüznünü taşır,
ayrılık okunur dallarından.
onu saran yeşil örtünün sevgisinden
ayrılığın izi var yüreğinde
bir matem sessizliğine bürünür
üşür yalnızlığında
yapraksızlığın
hasret kurutmuş iliklerini
ölüm gelir
kar griliğinde.
ayrılığın acısını dindirmek,
hayat ve yapraklarına kavuşmak,
bir başka baharda,
Rahmana kalmıştır.
Artık.
Atila Yalçınkaya
06.11.2010
Kayıt Tarihi : 11.12.2010 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Etkilendim.
Özgün bir tarz, anlamlı dizeler insanı sarıp sarmalıyor kolayca.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (2)