Binaların ağaçlardan çok olduğu kentte geçiyor ömrümüz...
Arkamızda bir yığın kalabalık,
Anlamsız bir koşturmaca önümüz.
Çalışıyor,
Daha çok çalışıyor,
Daha az mutlu oluyoruz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta