Kış gecelerinin ayazında
Soğuklar sarmaladığında ağacın yüreğini
Yaprakları dökümleye başladı
Ormanın derinliklerinde
Kendisini yalnızlara bıraktı
Uğradım ağaca, küsmüştü bana
Aktım yanına ve baktım yüzüne
Üşümüş yüreğine bıraktım sıcaklığımı
Hüzünleri yeniden umutlandı
Ve
Sevda türküsünü okur gibi açılmaya başladı
Ağaç sevinçlerini yeniden yaşarken
Ben umutlarımı yerimden bırakarak
Daldım ormanın bilinmeyen derinliklerine
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 14:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Peköz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/08/agac-sevdasi.jpg)
ben de bir zamanlar Koca çınar demiştim bir şiirimde belkide o çınar bendim dizelerdeki.
TÜM YORUMLAR (2)