Ağaç Olmak Şiiri - Yusuf Ter

Ağaç olmak
Kökü çok derinlerde
Ne kışlar gördü bu çınar
Fırtınalara dayandı
Rüzgarlar estikçe
Dalları sallandı kırılmadı

Ağaç olmak
Toprağın derinliklerinde sitili
Ne baharlar gördü yapraklar açtı
Duldaladı çiçekleri otları
Arılara mekan oldu kozaları
Boş petekler dolu dolu

Ağaç olmak
Şehrin göbeğinde durmak
Ne sonbaharlar gördü döktü gözyaşlarını
Yağmurlar dinmedi yağdıkça yağdı
Ağaç gövdesiyle yapraklarını taradı
Gazeller örtü çiçeklerin üzerini

Ağaç olmak
Boşatılmış içi çürümeye terkedilmiş
Ne yazlar gördü kuşlara yuvalar ördü
Sevgililere şiir oldu
Kökünden kestiler
İnsan oğlunun zulmüne dayanamadı
Yok olmamak için
Kökünü toprak altından patlattı

Ağaç olmak
Ve saatlerce
Onun altında
Bir yari beklemek
Yağmur damlaların birikiminde
Suya baktığında ayna olur
Gelmeyeceğini bile bile beklemek.…

16.04.05
Saat 22.28 İsviçre