onlar; dalları birbirine sarılmış iki kardeş ağaçtılar.
bir fotoğrafın tam ortasında
yemyeşil gülerek ve dimdik ayakta durmaktaydılar.
dünyanın bütün nehirleri aynı renk akardı aynı denizlere
ama onlar bu ağaçların yanında yer almazdı resimlerde
topraksız dağlar ve suyu çekilmiş göller gibi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
şiiriniz bana, doğanın (ağacın) metafor ve imge olarak işlenmiş nakış gibi boyutuyla insanla sentezleştiği şiirsel vurgu ve duyumu verdi…O denli yalın ve akıcı.. takdirimle..saygıyla
Bir duygu treni vagonlarında gözyaşlarımla gidiyor. Bu yaşımda ağlıyorum hiç utanmadan. Ne yaptınız sayın Çeştepe, ne yaptınız...
Bu harika dizeler için sizi yürekten kutluyorum.Saygılarımla herşey gönlünüzce olsun.Tam puan ile antolojime aldım.
Bu harika dizeler için sizi yürekten kutluyorum.Saygılarımla herşey gönlünüzce olsun.
onlar; kendilerini bozkıra taşıyan bu kuşu anne bildiler.
bütün fotoğraflarının içinde
annelerinin göç zamanını, kanat sesini beklediler. *******
çok güzeldi sn çeştepe..yüreğinize sağlık....
Üstad, mükemmel bir şiir.. 'ağaç oldular yanmayı öğrendiler'..sabaha kadar anlamını yor yor dur..güzel albümlere yakışan bir şiir..iyiki yazmışsınız..tebrikler..Ufkun YAREN
k u t l a r ı m
her yangın rüzgar olup bütün yönlerden esmeye başlardı
kırmızılar yeşilleri en derin uykularında yakalardı
ne bir kaçan olurdu yarına, ne yaşamın sesini taşıyan
göç mevsimiyse üstelik, göz yaşı kalırdı tek başına ağlayan .
Ormanların yanışı... yeşillerle birlikte onca canlının yanışını resmeyledi gözlerime şiir... konusu başka olsayda...
Saygımla
onlar; kendilerini bozkıra taşıyan bu kuşu anne bildiler.
bütün fotoğraflarının içinde
annelerinin göç zamanını, kanat sesini beklediler.
Bu gidişle daha çok bekleyeceğiz o sesleri, o sevgileri, o özgürlükleri,...
Yüreğinize emeğinize sevgile... Neriman Zevkliler
****onlar; kızıl şafaklardan düşen yanık bir tüyle uyandılar.
önce üzerlerine sinmiş anne kokusunu aradılar
sonra anlayıp, kavrulmuş kuru dallar gibi ölümü yaşadılar.****
şiirin üstadı NAZIM'ın dediği gibi..''bir ağaç gibi tek ve hür bir orman gibi kardeşçesine''yaşamak varken nedir bu /ormana/insana/tüm canlılara karşı yapılan..katliamlar..!!öyle çok şey düşündürdü ki şiiriniz..dünlerden bugünlere dair...!!yüreğinize selam olsun..şiir/şair listemde yeriniz hazır..sizi okumaya devam edeceğim..tşk.ler..
Bu şiir ile ilgili 69 tane yorum bulunmakta