Ağaç oldular, yanmayı öğrendiler Şiiri - ...

Cevat bey duyarlı yüreğinize sağlık ormanı katledenler hiçmi vicdan taşımıyor ağaçlar kuşuyla börtü böceğiyle karıncasıyla ağaçları yakıyorlar ormandaki hayvanları düşünmeyen iki bacaklı yaratıklar oldukça ormanlarımız yandaşlara peşkeş çekilecek diye hepsini yakabiliyorlar yakabilenlere asla insan demek mümkün değil keşke herkes sizin gibi duyarlı olabilseler umarım yakan yıkan eller kırılır İçtenlikle değerli duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi
kutluyorum saygı ve sevgilerimle....

Yine muhteşemdi Cevat Bey,kutlarım,şükranlarımla,

Kimden : Sebahattin Kömürlü (Bay, 57)

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 29.07.2013 19:55 (GMT +2:00)


Konu : Yn: [sairler-dunyasi] AĞAÇ OLDULAR, YANMAYI ÖĞRENDİLER - her zaman güncel bir şiir



son yıllarda okuduğun en etkili cümleler. aslında bu değer insanlığın ortak paydasında yer almalı ve tüm dünyada bu sözcükler dillendirilmeli, ki insanlar yananın sadece orman değil, ormanda yanan ormandaki hayattır. sonsuz teşekkürler.

Birileri gelip yıktı insanca olan şeyleri...Onuru bir kenara attı birileri...Kazanç kavramını para algıladı ve sattı insanlığın yarınlarını...Birileri insanlığa ihanet etti...Şiir,insanca olanı yerine koymaya çalışıyor şimdi...Dehşetle kutluyorum usta...Sonsuz saygılar sunuyorum...

Yüreklerin aynı duygularla çarpması ve doğanın resmedilmiş çizgileri dizelerde...
ayrıca orman temalı günümüzün gündemine yakışmış,kutluyorum duyarlı yüreğinizi Sn:Çeştepe,sonsuz saygımla

Cevat Ağabeyimin şiirlerinde sadece kendisi yok, zaten şiirlerinde sadece kendisi olmadığı için her şiir biraz daha büyük çıkıyor karşımıza.
O şiirinde de merhabasında da temel öğe olarak İnsan diyor, insanı yazıyor, insana yazıyor.
Sanki bir neslin biyografisi gibi olmuş şu güzel şiir! Sanki bir tarih çizgisi ve o çizgide insanın ölüme koşması var.
Yürekten tebrik ediyorum abi! Şiirlerinde ki bu farklı yaklaşım ve bu güçlü duruş her seferinde biraz daha azim ve ilham katıyor bana. Hürmetlerimle

Şiire 'şiirle' karşılık vermeyi pek istemem ama.. Arada bir öyle rastlaşıyorlar ki... Hadi 'o kadar da değil' deyin...... Ben paylaşayım da...

'Onlar Ağaçtı...

Yan yanaydılar
Birlikte büyümüşlerdi
Dalları birbirine karışmıştı sarmaş dolaş
Eminim fırtınalı gecelerde sırt sırta vermişlerdi
İki arkadaş…

Güneşli günlerdeyse
Gözleri hep yüksekteydi
Yaşamın ta kendisi idiler
Yarışma iç güdüsü genlerine işlenmişti
Ama ne ezildiler
Ne ezmeyi bildiler!

Dediler ki;
“Acıları paylaş
Güneş sevginin kaynağıdır
Sevgine sahip çık,
Ona ulaş…”

Kim bilir tabiatla uyumsuzluğumuz
Belki de bu yüzdendir
Mutsuzluğumuz
Azalırdı acılar bilseydik dayanışmayı
Bilseydik içtenliği
Ve insanca paylaşmayı…

Birlikte yaşamada
Yardımlaşma araçtı
“Güneşe” uzanmak
Ve sevgiyi yakalamak
İse amaçtı
Güneşi görünce filiz verdi dallar
Çiçek açtı
Var olmak için çiçekler tohuma döndü
Aşkları tutundu toprağa
Tohum saçtı
Bizler paylaşamadık toprağı
Onlar paylaştı
Oysa biz insan
Onlar ağaçtı…! '

27.11.2010



Mustafa Bay

Kutlarım dostum 'yandaş' şiirinizi..........

Doğa, canlı yaşamı ve her canlının serüveni alabildiğine yakındır birbirine. Canlı dünyasını göçmen kılmıştır yaşam... Bir acımasızlıktır, gözyaşına bakılmayan bu anlam...+...+

Çöle inat,çölü yaşayan,güneşin yakıcılığına inat gökyüzüne ulaşan iki ağacı düşleyen bir anlam sezgiledim.Saygılar Sayın
Çeştepe.

Bu kadar uzun dizeler kullanıp şiirin akıcılığını yitirmemek, her şairin harcı değil. CEVAT BEY, bunu Türkçeyi başarıyla kullanarak, ses ahengine dikkat ederek başarmış. Kendisini yürekten kutluyorum.