Güz geldi,
Çıkardı ağaç elbisesini.
Yine de utanıyordu;
Elleriyle kapattı,
Ayıp yerlerini...
Üşüyordu;
Titriyordu hatta.
Soğuktu hava,
Kar yağmıştı üstelik
Ocak ve Şubat’ta...
Dayanmalıydı,
Ne kalmıştı Nisan’a.
Çiçek açacaktı,
Meyve verecekti daha;
Kutlu insana...
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 11:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)