Ağaç Şiiri - Şener Kaya

Kışın kesilen ağaç gibiyim,
Sanırım ilkbaharı göremeyeceğim,
Köküm toprakta,
Kalanım bir öğretmenin gönlünde çıra,
Her sözü balta gibi, ciğerimi deşiyor,
O vurdukça kırlangıçlar kaçıyor,
Ben sessiz çığlık attıkça,
Sincaplar korkuyor, rüzgâr kızıyor,
Güneş çaresiz bir dostun yıkılışını izliyor,
Sen sözünle her kese gülen yüzünle vurdukça,
Kar altında uykuda toprak,
Uyandığında ilkbahar her yer
Yaşam yeniden başladığında güneş bile unutmuş olacak
Benim yerime filizlerim coşacak,
Yeniden köklerimden güneşe uzanacak,
Kışın kesilen ağaç gibiyim,
Sanırım ilkbaharı göremeyeceğim.