Doğduğumda beşiğimdin.
Yemeklerde kaşığımdın.
Okullarda kalemimdin.
Güzel sevgili ağacım.
Bazen tırmık olup bahçemi sürdün.
Bazen teker olup çok yükler çektin.
Bazen tırpanıma güzel sap oldun.
Benim sevgili ağacım..
Bazen tevazu ile ateşte yandın.
Kendin yanar iken aşım pişirdin.
Bazen yel değirmenine pervane oldun.
Güzel sevgili ağacım.
Severim ağacı hikmetli çünkü.
Sonunda tabutum çekecek yükü.
Ağacın altında almış biatı:
Alemler Sultanı mübarek nebi.
Kayıt Tarihi : 10.6.2006 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!