Kırlarımın köylerimin şen süsü
Fadime'nin Keziban'ın bakracı
Deryaları aşan Nuh'un Gemisi
Binlerce kuş dallarında kiracı
Kapımız o, bastığımız eşik o
Bebelerin sallandığı beşik o
Yemek yerken soframız o, kaşık o
O bahşetti bize bunca aracı
Çocuk iken çelik çomak oynadık
Salıncaklar kurduk yine doymadık
Yanımızdan asla ırak koymadık
Her bir işte kullandık biz ağacı
Odunuyla soğuklardan korunduk
Kulübeler evler kurduk barındık
İpliğinden bez dokuduk sarındık
Yine ondan yaptık türlü ilâcı
Yaprağıyla ilk insanı giydirdi
Çiçek açtı çeşit meyva yedirdi
Sıcak günde gölgesinde yatırdı
Çevirmedi ona koşan muhtacı
Kâhi oldu Süleyman'ın kasası
Kâhi ise peygamberin âsası
Talebenin kalem kitap masası
O gösterdi doğru yolu amacı
Kağnı olur tepesinde getirir
Sedir olur üzerinde yatırır
Tabut olur mezara da götürür
İnsanoğlu ağaçlara duacı
(Kadıköy / İstanbul - Nisan 1974)
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 27.12.2005 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayatımınız he alanında bizimle biz çok farkına varmasak da...yaklaşımlarınızla ağaç anlam kazandı...zaten anlamlıydı elbet ama şiirsel yaklaşımınız çok kuvvetli...
tebrikler Zekâi Bey...saygılar...
TÜM YORUMLAR (3)