Ağaç Şiiri - Sulya Yılmaz

Yaşamın temsiliydi ağaç.
Siz bile bile kestiniz.
Kuşların yuvasıydı ağaç.
Siz bile bile taşladınız.Tek derdiniz kendinizdi
Başka hiçbir şey umurunuzda değildi.
Onca çaba sadece bir kağıt içindi.
Yaşaması için ihtiyacı vardı suya,toprağaSiz verdiniz ona kendisinden oluşan bir balta.
Ağaç bunları gördükçe razı oldu ölmeye.
Nankörlüğü sonuna kadar hissetti ağaç.
Ne olurdu çevreye zarar vermeden yaşasak?Şu bencilliğimizi bir hışımla kırsak.
Yaşamaya tekrar başlasak.
Çok güzel olurdu değil mi?
Sadece ummaktan ibaret olmasa.
Düşünmesi bile mutluluk veriyor.