Ağaç Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Yolum bir ağaca düşsün hep,
Hep güneş,
Hep gölge,
Biraz yemiş,
Biraz oyun,
Biraz saklambaç.
Kuşlar dallarında,
Börtü böcek tek tük koynunda.
Öyle yeşil,
Öyle çiçek,
Öyle meyve,
Öyle huzur,
Yok böyle mutluluk,
Yolum bir ağaca düşse hep.
Ağaç olsun evimiz,
Ahşap koksun,
Yaprakları öpüşüp hışırdasın yağmurdan,
Meyveye dursun onda aşk.
Ağaç olsun her yerimiz.
İki maviliğin arası yeşile kesilsin,
Dağ, tepe ağaç olsun.
Öyle çok,
Böyle mutluluk yok,
Öyle orman içimiz, dışımız ,
Ufuk çizgimiz ağaç.
Yolum bir ağaca düşsün hep,
Gövdesine yaslanıp dinleneyim,
Kuşlarımı beslesin,
onların sesiyle huzur bulayım,
Dalları oyunum olsun,
Yapraklarının altında gölgesine sığınayım,
Meyveler versin, öyle sulu, öyle mayhoş,
İsırınca çatlasın suyuyla.
Yeşil olsun öyle koyu,
Huzuruna banayım ruhumu.
Bırakın işi gücü, ağaç ekin,
İki maviliğin arası, gözümüzün alabildiğince yeşil olsun.
Yok olmayacak böyle,
Yolum bir ağaca düşmeli hep,
Ekmeli dört bir yana tohum,
Fışkırmalı heryerden mini mini fidanlar.
Sevgiyle, umutla.

Mine Yılmaz Sevinç
13.Aralık.2022
13:10