Bir ağaçla bir rüzgâr tartışıyordu ovada:
Rüzgâr dedi ki, “Eğil, kurtulursun.”
Ağaç dedi ki, “Eğilirsem ben ben olmam.”
Masal budur sandılar uzaktan bakanlar,
oysa bu, hayatın ta kendisiydi.
Belki de ben o ağaçtım.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta