Ağaç Şiiri - Kitapsız Şair

AĞAÇ

Ben bir ağacım çam, gürgen, meşe ve çınar
Her yerdeyim çok adım ve çok türlerim var
Küçük bir tohum iken gömüldüm ben toprağa
Çorak yerler benimle dönüştü ormana ve bağa

Bakmayın tohumun ufak şekline ve biçimine
Yaradan ne güzel hazineler saklamış içine
Kimileri ölünce gömülür hayatının sonunda
Tohum kırıp kabuğunu, yerden çıkmak zorunda

Fidan olur büyürüm başlarım etrafı tanımaya
Yükselirim merdiven dayar dallarım semaya
Yapraklarım gölgesine çağırır tüm mahlukatı
Meyvemin dışı tatlıdır, çekirdeği biraz katı

Oksijen sağladım, kendime çektim bulutları
Benden ürettiler beşik, kağıt ve mobilyaları
Yaktılar ısınmak için sobada, ocakta aşları için
İp bağladılar dallarıma salıncak kurmak için

Kuşlara, böceklere yuvadır dallarım ve gövdem
Bedenim set olur sele, varlığım erozyona önlem
Güneş, rüzgar, toprak, su ve sevgi can dostlarım
Balta, testere, ateş ve cehalet baş düşmanlarım

Ormanları bekçi değil, dikkat ve sevgi korur
Yeni bir orman ortamı, elli altmış yılda oluşur
Ormanın fotoğrafı bile insana huzur verirken
Yangınla yanar ciğerimiz, tedbiri bırakma elden

#kitapsizsairim

ŞİİR NO:013