Yaşamın temsiliydi ağaç.
Siz bile bile kestiniz.
Kuşların yuvasıydı ağaç.
Siz bile bile taşladınız.
Tek derdiniz kendinizdi
Başka hiçbir şey umurunuzda değildi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta