Ağaç Şiiri - Cem Saçan

Koca okyanuslar ağladın sen
Ağzının içinden
Kum ovalarına değin.
Bir İpekyolu idi gittiğin
Bedestenler, hanlar, kovuklar içinde.
Asi bir yılkının sağrısını okşayan
Rüzgardı tek bildiğimiz.
Tek bildiğimiz
Dar vakitlerin geniş gülümsemeleriydi.
Bilirim
Bir yerlere yapışır elbet
Rüzgarın savurduğu adımların.
Seyyah kederiyle ararım adımizlerini
İpekyolunun boyaynalarında.
Rastladığım her ağaç
Senden yeşil değil bilesin.
Tek senin dalına tutunacak
Ellerim var benim..