Yapraklarım döküldü
Dalların dibinden kesildi
Göğsüm rüzgârlara esirdi
Ben ağacım sarp kayalarda
Kuşlar bile dal ıma konmaz
Geçen yolcu yanımda durmaz
Benim gönlüm içime sığmaz
Ben ağacım sarp kayalarda
Dallarım dan süzülür yaşlar
Buharlaşıp gök küpeyi aşar
Bütün çaresiz yanlızlıklar
Beni kıskıvrak yakalar
Dağların içinden süzülür gelir
Ber ses var bağrımı delir
Tüm anılar gözü me gelir
Tek bir ağaç ım sarp kayalar da
Her sabah bir umut ile doğdum
Öğle vaktinde hemen soldum
Kırılan dalları gözümle gördüm
Ben ağacım sarp kayalarda
Dilim yokki derdimi diyeyim
Günah olmasa isyan edeyim
Derdimi nasıl terk eyleyeyim
Ben ağacım sarp kayalarda
Güneşle doğar benim kaderim
Olsa anca odun olur bedenim
Her canlı gibi birgün biterim
Ben ağacım sarp kayalarda
Abdullah eren
10.01.2022
Saat 22 00
Kayıt Tarihi : 15.2.2022 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!