Bir ağaç idim yabanda
Öyle bir fırtına vurdu ki
Eğildim büküldüm
dayanamadım kökten söküldüm
Bir arif buldu beni
Toprağa ram olmuşken
Kaldırdı okşadı sevdi
yerime dikti ve gitti
Bunalmıştım kurumak üzereyken
Bir veli geldi yanıma
herkesin deli dediği
Has mı has bir veli
Bir ömür terketmedi
Senelerce dertleştik
Bir seher vakti sustu
göçtü gitti dert ortağım
Güz vakti idi ben de öldüm onunla
Şimdi her yaz meyve veririm
Onun canı için ve
Her güz ölürüm onun gibi
Her bahar yeniden dirilirim
Haşr günü misali
Söylerim bende eğleşenlere
Deli dostum o velinin adını
Hesap günü adını söyleyin
Dert ortağımın Rabbime
Ve veliye deyin ki
onu çok sevdim ve asla unutmadım
ARSLAN YILMAZ
11.12.2019 İstanbul
Kayıt Tarihi : 11.12.2019 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arslan Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/11/agac-202.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!