Kâğıt kalem masa asa Hak dostunun eşiyim
Yazar yanar ısıtırım, ev mektebe eşiğim.
Boş bakana kuru ağaç, görene gül beşiğim,
Yünü iplik yapan elde, iğ ağarşak teşiyim...
Ekip dikip yetiştiren, ecirini alır bol,
Mahir el der yaba yayık kürek kepçe kaşık ol.
Divan dolap raf merdiven su üstüne oldum yol
Her ahiret yolcusuna, açarım kanad-ı kol...
Kayıt Tarihi : 24.11.2015 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Beşikten mezara ağaç...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!