O toprağın has be has çocuğu.
Ne hatıralar gizler, kabuğu.
Yediğini inkar etmez.
Ömrünü boşa tüketmez.
Damarları sevgi ile beslenir.
Dalları çiçeklerle süslenir.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Anlamlı çalışmanızı,Yürekten kutlarım, 10 p...
Saygılarımla Fadime Diz...
Ağaçlar bizim ciğerimiz, onları çocuğumuz
gibi severiz. TEBRİKLER.
İNCİ GERMENLİLER
Sabrın ürünüde meyveyse,
Mükafatını alır dilerse.
Masa, sandalye olur isterse,
Amaç rabbin kuluna hizmetse
çok güzel tabiatı canlıyı seven insanı sever kutlarım şairi
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta