Ağaç Şiiri - Sefa Tülek

bir ağaç dikmiştik beraber,
hatırladın mı?
o günlerde sadece bir " acz" din benim için...
o ağaç şimdi dallanıp budaklandı,
senin güzelliğini anımsattı
o ağaç çok ihtişamlı şimdi...
heybetiyle selamlıyor her aşığı
şimdi o ağaçta yaşıyorum ben...
Ağaç ile bütünleşip "aciz" oldum
o ağaç altında yazıyorum sana olan aşkımı
ağaç sonsuzluk bezminde ebediyyen bulunacak,
bir dost,bir dua
bir şahit benim için...

ağacın adını,
adın koydum
aşk olsun
aşkın keskinliğiyle büyüsün dedim;
şimdi o ağaca kuşlar yuva yapmış;
acaba bu bir işaret mi
ilahtan bir işaret mi geldi kaderi gösteren?

artık ağaç dillenecek
"aşk"diyecek
Sana o kadar yazdım ki mahzun ağaç gölgesinde,
o kadar düşündüm ki seni
hiç bitmeyecek olan dolunayın dostum olduğu gecelerde;
artık ağaçta konuşacak o da olacak mecnun...
halimden anlayayan yanlız o,
kalbimin sesini anlayıp veriyor aşkını dallarıyla insanlara,
esirgemiyor kimseden ulu gövdesini

artık kalbim dayanmıyor; seni görüpte
görmezlikten gelmeye...
sende dalıp dalıp gidememeye canım dayanmıyor
sana kavuşmak için,
sana kavuşana kadar,
secdeye duracağım,
Rabbime adem(a.s) duasını duam eyle deyip,
yalvaracağım! "bana da havvamı helal kıl"...
(27.11.2014 Beyşehir)