Ağaç,sensiz geçmez bu hayat,
Oksijen verirsin rahat rahat.
İnsanlar dinlenir gölgende,
Sensiz nasıl geçer bu hayat.
Rüzgar çarpar dallarına,
Onu ararsın yana yana.
Hani o rüzgar varya,
İşte yalvarırsın ona.
Su yürür damarlarında,
Hayatın bağlıdır suya.
Su istersin yazları,
Derelere bakarsın son bir umutla.
Yazın yanarsın,
Kışın donarsın,
Ama her zaman,
Sen bir ağaçsın.
Semserttir gövden,
Ürperirsin birden,
Baltalar deler gövdeni,
Sonunda kağıt olur senden.
Kayıt Tarihi : 4.4.2013 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!