Hey! Ağaç sen eli kolu bağlı kaçamaz felçli bir konumda
Ben ise kör duymaz kaçamaz konuşamaz tam lalında
Ve sen lazım olduğunda döker elbiseyi çıplak göğüs gerer kış soğuğuna zemheriye
Ve üstüne üstlük yine bir şey yapamazsın gelip üstüne pisleyen serseriye
Meyveni yer meçhuller, yetiştirenler yemez sen trene bakar gibi bakarsın acılarla yazın
Hele etrafında kesilen çimlerin sana oh dedirten anlarıdır uçtuğunda kazın
Ya o dere kenarında rüzgarlarla dans eden kıvırıp düşen yeşil renkli sazın
Hey! Ağaç sen benden iyisin ne yazın tat alırım nede kış sakın deme neme lazım...
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 10:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niyazi Sakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/30/agac-121.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!