Ağaç Şiiri - Muharrem Güney

35 senenin 33’ü bir yana,
2’si bir yana,
Ağaç 33 sene bir ormandaydı.
Sonra o orman yok oldu.
Bir yol kenarında özgür bir o kadar,
Tek başına bir o kadar.
Zor görünse de,
Bu tarafta,
Savaşçı hayata,
Belki daha hazır öbür tarafa,
Herkes yalnız gider oraya.
Ne kadar yalnız,
Herşeye o kadar hazırız.
O kadar korkusuz.
Bir ağaç bir ormanda korkar.
Koru da korkusuz.
Yol kenarında daha da korkusuz.
Yol kenarı bir provadır.
Herkes son durakta yol kenarındadır.
Aslında herkes yol kenarında ağaç olduğu için,
Bugünleri yaşarız.
Eskiden ormandık.
Ormandan her olaya ses çıkarırdık.
O ses kayboldu.
Aslında herkes yol kenarında tek ağaç oldu.
Bu kafayla yakındır tek ağaçların sonu.