Ağaç Şiiri - Kamber Marangoz

Toprak bir ana gibi doğurdu
AĞACI,
Su besledi, rüzgâr okşadı saçlarını,
Gönüllere ferahlık, doğaya güzellik verdi,
Açan yaprakları, filizlenen tomurcuklarıyla,
AĞAÇ

Musa’ya asa oldu, Nuh’a gemi,
Yapıda kapı, damda çatı,
Suda geçit,
Âlimde kalem, öğretmende kitap,
Nihayet çocuğuma beşik, çorbama kaşık oldu
AĞAÇ
Ne ürünler verdi dallarından,
Salkım salkım top top,
Kırmızısı elma, turuncusu portakal,
Siyahı hurma zeytin,
Bazen fındık, bazen ceviz, kestanede verdi
AĞAÇ
Dost oldu,
Kucak açtı biz insanlara, tüm canlılara,
Fakat… Hiç candan seveni dostu olmadı,
Üzüldü kahretti yalnızlığına,
Baltaya boyun eğdi yandı, kül oldu AĞAÇ.