Bir afyondur cemiyet dediğin nihayetinde;
Acıyı da neşeyi de yaltaklanarak katlanır kılar.
Bütün gücüyle üstümüze çullanan bu yük;
Nereye gider, kimlere düşer toplu kılınan törenlerde.
Olgunlaştırmayan her acı çürütür insanı alabildiğince.
Hangi sahte şafakla uyandırıldık gafil uykularımızdan.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta