Afrika'nın Aslanları Şiiri - Kasım Kobakçı

Ne bir sevda alevi var ne de bir istek kaldı içimde.
Otomobiliyle semadan ak beygirli ilahe,
İlahe Eris katılıyor, abanoz nitelikli gecede.
Konsept arbedelerinin barışsever ilahesi, Eris...

Elinde iki değerli kadeh, abanoz nitelikli gecede Eris'in,
Biri bana takdim ettiği soyum niteliğinde Pramnos içkisi.
"İç sana takdim ettiğim mukaddes içkiyi, gönülden çıkar olanları.
Yerkürede iki çeşit savaş vardır.
Övülmeye değer ilki, çamurlamaya öteki.
Senin kimsesizliğine başkaldırıydı, içindeki senin sana olan.
Övülmeye değer bir savaştı."
Dedi ve yol aldı Eris, sedası acılarda aksetti.

Bilinmeyen bir gün doğuyor,
Bana bugün neşe,
Muştular yetişsin neşelere,
Gri sisli yığınlarcasına, bağırıyorlar,
Bağırıyorlar,
Abanoz ciltli arslanları Afrika'nın,
Binlerce merhaba, merhaba onlara...

Kemiklerin iç boşluklarını alan,
Besili yüreklikleri, özdek süzgeci gibi,
Bebekten tabiata, yurttan tarihsel kalıta,
Yerkürenin de çarkına diyecek miktarda,
Yok ediyor kemiğimi, aşındırıyor iliğimi.
Düğmesi, abanoz ilikli, ama kursağa tesadüf eden.

Kara ve katı döşemesi, değerli hayat,
Niteliğini yitirmiş, matlaşmış pislikten,
Karaltı gibi kalmış denizde, abanoz kesilir.