köhne vapurlar kalkar bulutların maviliğinden
sonra yağmur kokuları çığlık çığlığa, safran sarıları
evrenin gezegenleri sanki bize ödünç verilen
ve tutkunun yabanıl atlası
bakıp ta göremediğim anahtar deliğinden
bireysellik umutlara yaslanır öğle saatlerinde
ben can sıkıntısı yetiştiririm çiçek bahçelerinde
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta